Commercie in de Openbare Ruimte

Wat in eerste instantie zou gaan over het commerciële gebruik van parken en pleinen in de stad, was bij voorbaat al veranderd in een discussie over de commercie in de gehele openbare ruimte. Met als eerste vraag: Van wie is de stad?

Ruim 30 belangstellenden uit alle hoeken van de stad waren op 28 januari 2019 bij elkaar gekomen in  Wijkcentrum d’Oude Stadt om het onderzoek van Jes Wedemeijer, stagiair bij de SP, van brandstof te voorzien. Gespreksleider was Tiers Bakker, gemeenteraadslid voor de SP. De aanwezigen kwamen uit 20 verschillende postcodegebieden (voorzover ingevuld).

De stad is vol. Iedereen kent het: de biro’s op de stoep, de uitdijende terrassen, en overal reclame. Steeds meer overlastgevende evenementen.
Op die eerste vraag was het antwoord duidelijk, zonder enige twijfel of tegenspraak:

de stad is van bewoners.

Vervolgens kwamen vrijwel alle aanwezigen aan het woord over verschillende onderwerpen.
Een bloemlezing van de uitspraken van de bewoners:

• De stad wordt overgeleverd aan het geld. Bestuurders en gekozen volksvertegenwoordigers gaan daarin mee.
• De ergerlijke MUPI’s !
• Voordat bewoners mee kunnen praten ligt alles al vast. Somberheid over wat er met de stad gebeurt.
• De “linkse coalitie” valt tegen, GL zegt steeds: meer groen, meer parken meer bomen; in ZuidOost gaat het groen steeds verder achteruit.
• Echt groen wordt betegeld, nieuw groen is minimaal (zuidas).
• Geen sprake van hotelstop of van spreiding. Extra megahotels verschijnen nog steeds overal in de stad de gasten zijn met de metro supersnel in de binnenstad.
• Hoe kan het dat er nog steeds hotels bijkomen? In het verleden zijn toezeggingen gedaan, dat schept verwachtingen, en dat kan juridisch standhouden. Daardoor werkt oud beleid nog heel lang door.
• Hotels? daar staan fietsen op de stoep en bussen staan uit te laden op het fietspad.
• Palermo aan de Amstel.
• Wie verzint die rare overlastgevende plannen, zoals een fietsenkelder ook voor gemotoriseerd?
• Wet&Regelgeving zijn heel belangrijk, maar dan moet je wel handhaven.
• Economie lijkt het enige wat telt, waarom moet de stad steeds maar groter, groter, groter?
• Het Beatrixpark verliest groen, want woningen zijn hard nodig. Waarom geldt dat argument niet wanneer er weer een hotel bij komt?
• Bij het Westerpark wordt een stuk stad bijgebouwd (Havenstad), zo groot als Leiden. Het Westerpark moet in de recreatie voorzien van al die nieuwe bewoners. En de huidige bewoners rond het Westerpark dan? Bouw er een extra park!
• Overal waar een metrostation is ontstaat cityvorming. Zorg voor fijnmazig OV.
• In ZuidOost is een park beloofd, maar het grootste deel wordt woningbouw.
• Parken worden verhuurd voor grote evenementen, en onder het mom van duurzaam worden allerlei elektrische stroompunten voor die evenementen aangelegd. Dat zal nooit voldoende zijn, dus de dieselaggregaten zullen blijven komen.
• Doe de evenementen maar aan de randen van de stad? Die hebben het al zwaar te verduren, en het wordt steeds meer.
• Zijn er nu al eens goede afspraken met buurgemeenten om de overlast van elkaars overlast te beperken? Het geluid van de festivals draagt vele kilometers ver, en dan gaat het niet om het aantal decibellen, maar het soort geluid.
• Jaarlijks terugkerende evenementen (en dat zijn er meerdere) worden ieder jaar weer aangevochten. Ieder jaar dezelfde overlast, we blijven praten maar er verandert niets. Er is nu een aggregaat verboden met de Pride op het Amstelveld, dat helpt, maar alleen daar, en het doet niets af aan de andere overlast, ook daar. Andere lapmiddelen zorgen vooral voor verplaatsing van de overlast. Ieder jaar weer verzinnen organisator en ambtenaren een plan waar dan niets meer aan kan veranderen. Dus steeds maar weer zienswijzen, bezwaarschriften, rechtszaken.
• Wet van behoud van ellende.
• Parken worden steeds vaker sportaccomodatie. Echt groen wordt vervangen door kunstgras.
• Meer groen in de stad stelt niks voor: we worden zoetgehouden met groene daken, hangende tuinen, postzegelparkjes.
• Zeg niet dat ambtenaren niets doen, ze doen bv. verschrikkelijk hun best om horeca terwille te zijn dat ze de belangen van de omwonenden uit het oog verliezen. Het beleid wordt de verantwoordelijk wethouder door ambtenaren ingefluisterd; de wethouder kan niet overal verstand van hebben dus volgt hij het advies.
• Het vergunningenbeleid draait helemaal op economisch belang

Na de pauze werd dieper ingegaan op evenementen, terrassen, steigerdoeken en vergunningen; zijn er conclusies of oplossingen?

Evenementen:

• De oervraag is: waarom willen we dit goedvinden, waarom zijn evenementen heilig? Ambtenaren worden omvergeblazen door de ondernemers.
  Oplossing: vermijd evenementen in parken en woonbuurte. Er bestaan gesloten gebouwen, gebruik ze.
  Opluchting alom bij het bericht dat het hoofd van het stedelijk evenementenbureau vertrokken is, gevolgd door enige hilariteit dat hij zich gaat bezighouden met “Westerpark in balans”.

Vergunningen

• De bekendmakingen van aanvragen en verleningen vergunningen lopen niet soepel. Moeilijke kwestie, ICT probleem. Wat er bekendgemaakt wordt verschilt per stadsdeel. Er worden fouten gemaakt met adressen.
• Er hoort een onafhankelijk bewonersloket te zijn waar iedere bewoner terecht kan met vragen over bezwaar maken. Bewonersorganisaties moeten het steeds weer uitleggen.

Steigerdoeken:

• De werkgroep buitenreclame van wijkcentrum d’Oude Stadt bestaat al 30 jaar en is officieel ngo van Unesco Werelderfgoed Amsterdam.
  In 2012 is bewerkstelligd, mede onder druk van Unesco) dat de steigerdoekreclame zou verdwijnen uit het Centrum. In 2016 werd het nieuwe Stedelijk Kader Buitenreclame besproken. Het verbod op die reclame bleek nogal afgezwakt. Toenmalig wethouder Choho heeft in de beraadslagingen duidelijk gezegd dat er NIETS zou veranderen: “De deur wordt niet weer opengezet voor steigerdoekreclame in het Centrum, het bestaand beleid wordt voortgezet”.
  De ambtenaar die naast Choho zat heeft dat niet doorgezet. Met als gevolg dat in 2018 weer heel veel reclame op steigerdoeken stond, zelfs enkele hele grote.
  De werkgroep zegt: als dat een fout is geweest of zelfs malafide: dat gat moet gedicht worden.
• Controle hierop is onmogelijk: de aanvragen voor die oblectvergunningen worden zelden bekendgemaakt, en als dat al zo is, dan zijn ze onherkenbaar.
• Tiers vertelde dater nieuw beleid op komst is. Hopelijk gaat dat niet alleen over video-mupi’s.

Terrassen

• Schaf brugvleugelterrassen af in het nieuwe terrassenbeleid. Laat de horecabezoeker daar zijn fiets neerzetten in plaats van in de voetgangersdoorloop.
• Eis echte ruimte voor passanten, en handhaaf daar dan ook op.
• Meer aandacht voor de om- en bovenwonenden.

Aanvullingen

Als u er bij was, en uw bijdrage ontbreekt, of als u er niet bij was en nog een oplossing weet, schrijf het hieronder bij “Laat een reactie achter”.